bł. Filip Rinaldi
Gdy w 1882 r. został wyświęcony na księdza zostało mu powierzone zadanie wychowywania współbraci pragnących zostać kapłanami.
Kapłan salezjanin
28 maja 1856 r. – 5 grudnia 1931 r.
Filip znał ks. Bosko od samego dzieciństwa, lecz tylko mając 21 lat pozwolił mu się ‘zdobyć’, gdy przyjął jego zaproszenie by zostać księdzem salezjaninem. Po śmierci ks. Bosko, od 1889 r. rozszerzał jego dzieło w Hiszpanii i Portugalii. W 1901 r. przełożony Generalny ks. Rua mianował go na Wikariusza Generalnego i ekonoma. Wytężona praca nie przeszkodziła mu w posłudze kapłańskiej i zostaniu wspaniałym kierownikiem duchowym. Nadał on rodzinie salezjańskiej nowy impuls ubogacając ją wspaniałym instytutem świeckich kobiet – Ochotniczkami ks. Bosko.
Wybrany w 1922 r. na Przełożonego Generalnego w szczególny sposób oddał się formacji salezjanów i szerzeniu czci ku Słudze Bożemu ks. Bosko (który został ogłoszony błogosławionym w 1929 r.), podkreślając jego życie duchowe, zjednoczenie z Bogiem, posłannictwo do młodzieży i nieograniczone zaufanie Maryi Wspomożycielce Wiernych. Jako genialny następca ks. Bosko potrafił odczytywać znaki czasu i do nich odważnie się ustosunkować.
Zmarł w Turynie. Ogłoszony został błogosławionym przez papieża Jana Pawła II w 1990 r.
„Ks. Bosko swoje niezabezpieczone od zewnątrz, szerokie i pełne odpowiedzialności dzieło doskonale złączył z wewnętrzną duchowością, której początek opierał się na świadomości Bożej obecności i która po trochu stała się nieustanną i żywą jednością z Bogiem. W taki sposób wcielił w sobie czynna kontemplację, ekstazę działania, w której zanurzył się aż do ostatniego tchnienia dla zbawienia dusz. Jasność spojrzenia i równowaga ks. Bosko dawała mu jasne, wyraźne spojrzenie nawet w najtrudniejszych sprawach, ponieważ nigdy nie przestał być głęboko zanurzony w obecności Bożej i zjednoczony z jego miłością.” (ks. Filip Rinaldi)
