Rekolekcje w Medjugorie

Wielki Post to okazja do głębszego rozmyślania nad swoją kondycją duchową, nad więzią z Bogiem. Pomagają w tym rekolekcje w wyjątkowym zakątku świata jakim jest Medjugorie, był to czas doświadczenia duchowego, prowadzenia przez Maryję do bliskości z Jezusem. 

To Ona jest Matką kapłanów i bardzo się o nich troszczy. Ten czas od 6 do 13 marca 2022 r.  był wypełniony – po prostu modlitwą i kontemplacją, do których zachęcała w prowadzająca w tematykę dnia konferencja ks. Adama Starzyka SDB. Myślę, że śmiało mogę powiedzieć, doświadczonego kapłana w posłudze Słowa Bożego i sakramentów oraz pracy z młodymi ludźmi. 

Do pogłębionej refleksji nad życiem duchowym pomagały: z jednej strony sam pobyt w Medjugorje oraz na Górze objawień i miejscach uświęconych modlitwą pielgrzymów, np. Droga Krzyżowa na górze Kriżevac, na górze Podbrdo (niebieski krzyż), a z drugiej strony uczestnictwo w wieczornym „pakiecie” modlitwy różańcowej, uwielbienia, adoracji
i oczywiście Eucharystii, które odbywały się w kościele parafialnym św. Jakuba. To co najbardziej mnie urzekło, to sposób prowadzenia tych modlitw. Były bez nadmiernego potoku słów czy pieśni, co pozwalało na otwarcie się na działanie Bożej łaski. W tym wszystkim najważniejsza jest modlitwa sercem pełnym pokory i takim sercem, które na nowo uczy się postawy uniżenia i oddania przed Bogiem.

Cennymi momentami były braterskie rozmowy, dotyczące obecnej pracy w placówce, dzielenie się doświadczeniem duszpasterskim czy tej, z oratorium. Nie brakowało też wspomnień
z minionych lat, tych które dotyczyły czasu nowicjatu czy formacji w seminarium.

W czasie rekolekcji uczestniczyliśmy w wyjeździe do Mostaru, by zwiedzić starówkę, zobaczyć zabytkowy most i napić się kawy parzonej po bośniacku, w wyjątkowym klimacie tego historycznego miasta położonego w kotlinie górskiej. To miejsce to zderzenie dwóch kultur i religii chrześcijaństwa i Islamu. Kolejnym miejscem, które nawiedziliśmy w zimowej szacie była stolica Bośni i Hercegowiny. Położenie Sarajewa jest zdumiewające, gdyż zabudowa miasta jest na wysokości od 500 do 900 m n.p.m. Widać tutaj wyraźnie różnorodność kultur, gdyż mieszkańcami są chrześcijanie i muzułmanie. Zaskoczyła mnie ilość meczetów. Spacerując po zabytkowej części miasta, wszedłem ze współbratem do jednej z muzułmańskiej świątyni, aby zobaczyć ją od środka – natrafiliśmy na moment odbywających się tam modlitw.

Klimat, dobroć mieszkańców oraz krajobraz Medjugorie są wyjątkowe i na długo pozostaną w pamięci. Nie ukrywam, że na tyle inspirujące, aby w niedługim czasie ponownie udać się w to szczególne miejsce, gdzie w czasach wielkiego niepokoju jest z nami Maryja Królowa Pokoju.

Ks. Adam Piaskowski SDB